Wereldwijd streven onderzoekers naar hetzelfde doel: het vinden van een vaccin en een medicijn tegen dit nieuwe coronavirus. Om de zoektocht naar vaccins en medicijnen te laten slagen is het van het allergrootste belang dat kennis wordt gedeeld.
Het publiceren van wetenschappelijke artikelen is bij uitstek de manier om kennis te delen. Door de uitgebreide peer-reviews voorafgaand aan publicatie, wordt kwaliteit gegarandeerd. Artikelen zijn vervolgens tegen betaling te lezen in wetenschappelijke tijdschriften. Er heeft de laatste jaren een hevig debat plaatsgevonden over de vraag of wetenschappelijke artikelen gratis beschikbaar (Open Access) moeten zijn voor iedereen. Nu we wereldwijd aan hetzelfde probleem werken en iedereen baat heeft bij een snelle oplossing, is dit thema belangrijker dan ooit. Daarom roept NWO onderzoekers op om COVID-19 gerelateerd onderzoek Open Access te maken. Ook hebben uitgevers zoals Wiley Online Library en Elsevier besloten om alle voor COVID-19 relevante artikelen nu openbaar toegankelijk te maken.
Ook het publicatieproces zelf wordt versneld. Het platform Outbreak Science is ontwikkeld voor het preprinten van wetenschappelijke artikelen, die vervolgens worden voorzien van snelle reviews. Zo hoeft het artikel niet eerst door een uitgebreide peer-review en revisieronde heen voor publicatie.
Daarnaast is Wikipedia gestart met WikiProject COVID-19, waarin zoveel mogelijk informatie over de Coronapandemie wordt verzameld. Het gaat hierbij om kennis over het virus zelf, maar ook over het verloop van de pandemie in verschillende landen en over de genomen maatregelen.
Ook de World Health Organization (WHO) draagt bij met haar COVID-19 Global Science Portal, waarin onderzoekers elkaar kunnen vinden voor een mogelijke samenwerking en kunnen bijdragen aan het wetenschappelijk debat rondom het coronavirus.
Naast kennisdeling is ook datadeling belangrijk. De WHO heeft daarom ook een wereldwijd platform voor klinische data gelanceerd. Zo kunnen lidstaten geanonimiseerde gegevens delen zodat deze direct bruikbaar zijn voor onderzoeksdoeleinden, zoals het maken van voorspellende modellen over de ziekteverspreiding.
Kennisdeling en innovatie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dit zien we terug in ons octrooisysteem, waarbij een uitvinding wordt beschermd in ruil voor openbaarmaking ervan. Op die manier kunnen anderen voortbouwen op nieuwe ontwikkelingen, met als resultaat snellere innovatie. Het is mooi om te zien dat er veel initiatieven voor kennis- en datadeling voor COVID-19 zijn. Gedeelde kennis is halve smart?
Het publiceren van wetenschappelijke artikelen is bij uitstek de manier om kennis te delen. Door de uitgebreide peer-reviews voorafgaand aan publicatie, wordt kwaliteit gegarandeerd. Artikelen zijn vervolgens tegen betaling te lezen in wetenschappelijke tijdschriften. Er heeft de laatste jaren een hevig debat plaatsgevonden over de vraag of wetenschappelijke artikelen gratis beschikbaar (Open Access) moeten zijn voor iedereen. Nu we wereldwijd aan hetzelfde probleem werken en iedereen baat heeft bij een snelle oplossing, is dit thema belangrijker dan ooit. Daarom roept NWO onderzoekers op om COVID-19 gerelateerd onderzoek Open Access te maken. Ook hebben uitgevers zoals Wiley Online Library en Elsevier besloten om alle voor COVID-19 relevante artikelen nu openbaar toegankelijk te maken.
Ook het publicatieproces zelf wordt versneld. Het platform Outbreak Science is ontwikkeld voor het preprinten van wetenschappelijke artikelen, die vervolgens worden voorzien van snelle reviews. Zo hoeft het artikel niet eerst door een uitgebreide peer-review en revisieronde heen voor publicatie.
Daarnaast is Wikipedia gestart met WikiProject COVID-19, waarin zoveel mogelijk informatie over de Coronapandemie wordt verzameld. Het gaat hierbij om kennis over het virus zelf, maar ook over het verloop van de pandemie in verschillende landen en over de genomen maatregelen.
Ook de World Health Organization (WHO) draagt bij met haar COVID-19 Global Science Portal, waarin onderzoekers elkaar kunnen vinden voor een mogelijke samenwerking en kunnen bijdragen aan het wetenschappelijk debat rondom het coronavirus.
Naast kennisdeling is ook datadeling belangrijk. De WHO heeft daarom ook een wereldwijd platform voor klinische data gelanceerd. Zo kunnen lidstaten geanonimiseerde gegevens delen zodat deze direct bruikbaar zijn voor onderzoeksdoeleinden, zoals het maken van voorspellende modellen over de ziekteverspreiding.
Kennisdeling en innovatie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dit zien we terug in ons octrooisysteem, waarbij een uitvinding wordt beschermd in ruil voor openbaarmaking ervan. Op die manier kunnen anderen voortbouwen op nieuwe ontwikkelingen, met als resultaat snellere innovatie. Het is mooi om te zien dat er veel initiatieven voor kennis- en datadeling voor COVID-19 zijn. Gedeelde kennis is halve smart?