Veel van deze vindingen komen uiteindelijk in consumentenproducten terecht. Voorbeelden hiervan zijn memory foam, anti-kras coating voor lenzen en roestbestendige coating, om er maar een paar te noemen. Deze komen allemaal uit de koker van NASA of aan deze organisatie gelieerde bedrijven.
Reden voor ons om naar recente octrooipublicaties te kijken van de grootte ruimtevaartorganisaties NASA en ESA. Met welke van deze uitvindingen krijgen wij uiteindelijk te maken in ons huis-, tuin- en keukenproducten?
Dat oorlogsvoering verschuift van soldaten op de grond naar onbemande vliegtuigen is iedereen inmiddels wel duidelijk uit de verhalen die we op het nieuws voorbij zien komen. NASA Lijkt zich ook bezig te houden met dit type vliegtuigen, al is de geschiktheid voor oorlogsvoering niet direct duidelijk uit de octrooipublicatie US20190061936. Hierin wordt een vliegtuig met een langwerpige romp beschreven die verticaal op kan stijgen én zowel in verticale positie als horizontale positie kan ‘zweven’. Dit wordt bewerkstelligt door ‘stuwers’ waarvan de werkrichting kan worden geroteerd. In de figuren zijn deze stuwers in de vorm van propellers weergegeven. Door deze oplossing kan het vliegtuig ook op een hellend oppervlak landen. Persoonlijk vind ik landen op een volledig horizontale landingsbaan al spannend genoeg…
Batterij technologie ontwikkelt zicht razendsnel en energiedichtheid is één van de aspecten die in de ruimtevaart vanzelfsprekend van hoog belang is. De octrooipublicatie US20180350481 beschrijft een thermionische batterij. De batterij bevat een laag radioactief materiaal, een laag elektronen-uitzendend-materiaal en een elektronen-opnemend-materiaal. De twee laatst genoemde lagen zijn fysiek van elkaar gescheiden. Door het radioactief verval wordt warmte genereerd die op zijn buurt zorgt dat een ‘stroom’ gaat lopen tussen het elektron-opnemende- en elektron-afgevende-materiaal. Radioactief materiaal in je mobiele telefoon geeft natuurlijk geen fijn gevoel, daarom wordt dit type batterij vooral toepast in de ruimtevaart. Voorbeelden hiervan zijn robots, rovers en drones.
NASA houdt zich bezig met meer dan alleen voertuigen en toebehoren. De publicatie US9770405 beschrijft een methode voor het maken van een biocompatibele capsule. Een geperforeerde mal wordt in een suspensie van biocompatibele-vezels geplaatst, vervolgens wordt het medium door de mal gezogen waardoor de vezels (in verweven toestand) zich naar de vorm van de mal vormen. Voorgenoemde wordt nogmaals uitgevoerd om de tweede helft van de capsule te vormen. Fijn, maar wat hebben we hieraan? Belangrijke eigenschap van deze vezels dat ze ‘biocompatibele’ zijn, in andere woorden dat er geen immuunrespons optreed in het lichaam en de capsule verstoot. Voorbeelden van dergelijke vezels zijn carbon-nanotubes. Belangrijk om te weten is dat deze capsule op nano-schaal is en daarom makkelijk in een menselijk lichaam kan worden ingebracht. De capsule kan bijvoorbeeld cellen bevatten die stoffen afgeven die (bijvoorbeeld door een ziekte) niet door ons lichaam kunnen worden gemaakt. Figuur 1 van de octrooipublicatie laat een voorbeeld zien van een capsule die cellen bevat die insuline produceren, voor de behandeling van diabetes. De capsule laat kleine moleculen zoals, glucose, zuurstof en CO2 door zodat de cellen in de capsule levensvatbaar blijven.
Misschien niet helemaal verrassend, maar de Europese tegenhanger van NASA , de ESA publiceert aanzienlijk minder octrooien, 33 tegen 531 in de afgelopen 5 jaar. En het was daarom een stuk moeilijker om een interessante octrooipublicaties uit te kiezen. Onderstaande vond ik nog wel het vermelden waard.
De octrooipublicatie EP2919948 beschrijft een controller voor het detecteren van de beweging van één of meerdere vingers. In niet octrooitaal: een hand. De controller heeft de vorm van een vogelbek met een contactplaat voor de duim aan de onderzijde, een contactplaat voor een wijsvinger en een separate plaat voor de overige vingers. Doel van dit type controller is om op afstand een robothand aan te sturen (telerobotica) die de krachten uitoefent die evenredig zijn aan de krachten die op de controller door de hand van een gebruiker worden uitgeoefend. Erg handig als de robot fragiele onderdelen moet inbouwen in je gestrande ruimteschip.
Mocht je nu zelf een buitenaardse goede uitvinding hebben en voorlichting willen over hoe dit idee te beschermen is neem dan contact op met één van onze IP consultants. Zij helpen je graag verder!
Wilt u meer informatie over patenten? Download dan het (gratis) Handboek Patenten!Het Handboek Patenten behandelt de meest voorkomende vragen van ondernemers over het beschermen van uitvindingen tegen namaak.
Reden voor ons om naar recente octrooipublicaties te kijken van de grootte ruimtevaartorganisaties NASA en ESA. Met welke van deze uitvindingen krijgen wij uiteindelijk te maken in ons huis-, tuin- en keukenproducten?
Dat oorlogsvoering verschuift van soldaten op de grond naar onbemande vliegtuigen is iedereen inmiddels wel duidelijk uit de verhalen die we op het nieuws voorbij zien komen. NASA Lijkt zich ook bezig te houden met dit type vliegtuigen, al is de geschiktheid voor oorlogsvoering niet direct duidelijk uit de octrooipublicatie US20190061936. Hierin wordt een vliegtuig met een langwerpige romp beschreven die verticaal op kan stijgen én zowel in verticale positie als horizontale positie kan ‘zweven’. Dit wordt bewerkstelligt door ‘stuwers’ waarvan de werkrichting kan worden geroteerd. In de figuren zijn deze stuwers in de vorm van propellers weergegeven. Door deze oplossing kan het vliegtuig ook op een hellend oppervlak landen. Persoonlijk vind ik landen op een volledig horizontale landingsbaan al spannend genoeg…
Batterij technologie ontwikkelt zicht razendsnel en energiedichtheid is één van de aspecten die in de ruimtevaart vanzelfsprekend van hoog belang is. De octrooipublicatie US20180350481 beschrijft een thermionische batterij. De batterij bevat een laag radioactief materiaal, een laag elektronen-uitzendend-materiaal en een elektronen-opnemend-materiaal. De twee laatst genoemde lagen zijn fysiek van elkaar gescheiden. Door het radioactief verval wordt warmte genereerd die op zijn buurt zorgt dat een ‘stroom’ gaat lopen tussen het elektron-opnemende- en elektron-afgevende-materiaal. Radioactief materiaal in je mobiele telefoon geeft natuurlijk geen fijn gevoel, daarom wordt dit type batterij vooral toepast in de ruimtevaart. Voorbeelden hiervan zijn robots, rovers en drones.
NASA houdt zich bezig met meer dan alleen voertuigen en toebehoren. De publicatie US9770405 beschrijft een methode voor het maken van een biocompatibele capsule. Een geperforeerde mal wordt in een suspensie van biocompatibele-vezels geplaatst, vervolgens wordt het medium door de mal gezogen waardoor de vezels (in verweven toestand) zich naar de vorm van de mal vormen. Voorgenoemde wordt nogmaals uitgevoerd om de tweede helft van de capsule te vormen. Fijn, maar wat hebben we hieraan? Belangrijke eigenschap van deze vezels dat ze ‘biocompatibele’ zijn, in andere woorden dat er geen immuunrespons optreed in het lichaam en de capsule verstoot. Voorbeelden van dergelijke vezels zijn carbon-nanotubes. Belangrijk om te weten is dat deze capsule op nano-schaal is en daarom makkelijk in een menselijk lichaam kan worden ingebracht. De capsule kan bijvoorbeeld cellen bevatten die stoffen afgeven die (bijvoorbeeld door een ziekte) niet door ons lichaam kunnen worden gemaakt. Figuur 1 van de octrooipublicatie laat een voorbeeld zien van een capsule die cellen bevat die insuline produceren, voor de behandeling van diabetes. De capsule laat kleine moleculen zoals, glucose, zuurstof en CO2 door zodat de cellen in de capsule levensvatbaar blijven.
Misschien niet helemaal verrassend, maar de Europese tegenhanger van NASA , de ESA publiceert aanzienlijk minder octrooien, 33 tegen 531 in de afgelopen 5 jaar. En het was daarom een stuk moeilijker om een interessante octrooipublicaties uit te kiezen. Onderstaande vond ik nog wel het vermelden waard.
De octrooipublicatie EP2919948 beschrijft een controller voor het detecteren van de beweging van één of meerdere vingers. In niet octrooitaal: een hand. De controller heeft de vorm van een vogelbek met een contactplaat voor de duim aan de onderzijde, een contactplaat voor een wijsvinger en een separate plaat voor de overige vingers. Doel van dit type controller is om op afstand een robothand aan te sturen (telerobotica) die de krachten uitoefent die evenredig zijn aan de krachten die op de controller door de hand van een gebruiker worden uitgeoefend. Erg handig als de robot fragiele onderdelen moet inbouwen in je gestrande ruimteschip.
Mocht je nu zelf een buitenaardse goede uitvinding hebben en voorlichting willen over hoe dit idee te beschermen is neem dan contact op met één van onze IP consultants. Zij helpen je graag verder!
Wilt u meer informatie over patenten? Download dan het (gratis) Handboek Patenten!Het Handboek Patenten behandelt de meest voorkomende vragen van ondernemers over het beschermen van uitvindingen tegen namaak.